Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
Μου γύρισαν δυο,τρείς φάτσες,με τους ίδιους όμως ρόλους
Και είδα και πάλι το ίδιο έργο
Την κυριαρχία του "ανέγγιχτού" μου
Και του δικού σας
Την ανάγκη του να επιβεβαιώνεται με τους καιρούς
Με κάποια περιττά κιλά
Και την βασανιστική συμπόρευσή του με μία ώθηση να τα παρατήσω
Πως το σκοτώνεις?
Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008
Θεωρούν υποτιμητική την υπαναχώρησή μου εκ του ονείρου.
Ποιού ονείρου?
Δεν σταμάτησα να σκέφτομαι τα ίδια πράγματα ποτέ..Απλώς παλαιότερα δεν άντεχα και τον εαυτό μου..
Ας πουμε λοιπόν πως βγήκα κερδισμένος..
Κι ας μη δικαιολογώ πλέον τόσο εύκολα την προβλέψιμη αποτυχία μου..
Εν αντιθέσει με την απαισιοδοξία μου ,που την δικαιολογώ..
Που όμως στο κάτω κάτω δεν είναι δική μου..
Βαλτή είναι.
Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008
Για να παίρνουμε τις στιγμές των άλλων και να τις ταυτοποιούμε ως ιδιαίτερες.
Να τις χρωματίζουμε με μουσική και να τις χαντακώνουμε σε "προς αποκάλυψιν" χαρτάκια.
Σκοπός μας είναι να εντοπίζουμε και να μην αγγίζουμε.
Η συμμετοχή μας απαγορεύεται,δεν θα μας αναζητήσει ποτέ οποιαδήποτε εικόνα.
Είμαστε αναγκασμένοι να παρατηρούμε απο μακριά όσους έχουν την δύναμη να το σκάνε.
Σκοπός μας είναι να δίνουμε απλώς αξία στις ιδιατερότητές που ποτέ δε θα αποκτήσουμε και που αυτοί δε θα εκτιμήσουν πριν μας ακούσουν.
Άλλωστε υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να το σκάσουν και άνθρωποι που δεν μπορούν..
Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008
Και γιατί θέλω να σου πώ..Θα κάνω ότι δε πρέπει να κάνω σήμερα το βράδυ μωρό μου.Πρέπει να προσπαθήσω να κοροιδέψω τον εαυτό μου.Γιατί δεν αντέχω το μυαλό μου.
Δε σου μοιάζει καθόλου.Δε ξέρει πως δε μυρίζει όπως εσύ.
Και μένει κοντά σου ψυχή μου.Δε πρέπει να πάρω λάθος δρόμο..
Δε μου πρέπει μωρό μου..Σε ψάχνω έξω από την πόρτα μου και δεν μου πρέπει.. Η αγκαλιά σου με έσπασε λίγο..
Αυτόν?
Ήταν πιο όμορφος από μένα ?
Δεν μπορώ να με φτιάξω μωρό μου,δε μπορώ..
Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008
Η οικοδομή δίπλα χτίζεται ακόμα,η τηλεόραση είναι τηλεόραση.
Δε θα βγώ.Και να με πάρεις τηλεφωνο δε θα βγω.
Κι έχω κι αυτήν την αίσθηση πως ένα κομμάτι της λογικής μου είναι σώο..Ωχ,δε μου πρέπει τώρα αυτό..
Παλιά έβλεπα αυτό το όνειρο,με το ασανσέρ που πάει παρακάτω.Σήμερα είδα καρχαρίες κι ένα νεκρό σκυλί.
Μ'αρέσει κι αυτό όμως,μ'αρέσει..
Νομίζω θέλω να αδειάσω μια χρυσή κάρτα στο Μαρινόπουλο και να κοιτάω γείτονες.
Με μάτια "γειά σας,είμαι ο άπλυτος γείτονας!".
Δε θα βγω.
Χτές δεν πέρασα πολύ καλά.
Είχα μαζί μου τέσσερις αναπτήρες..Και 3 ευρώ.
Κι αυτοματοποιημένες διαδρομές.
Δε χρειάζομαι ταξίδι.Θα μ'άρεζε όμως να διαλέγω τι χρώμα δερμάτινα καθίσματα θα του βάλω.
Θα κάνω τον μάγειρα για λίγο και θα το σκεφτώ
Και δε θα ξημερώσει δύσκολα αύριο,και τ' απόγευμα νυχτώνει νωρίς.Ευτυχώς.
Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008
Και σέρνομαι απ'το πρωί,έχω αυτές τις πένθιμες σκέψεις ,που τις είχα ξανά,αλλά πόσο να με βοηθήσει η οικειότητα?
Πιάστικα με τη μάνα μου στα χέρια χτες,το μοίρασα παντού για να ελαφρύνει αλλά δεν.
Το βράδυ ήταν θεατρικό και το κράτησα λίγο,ήθελα να 'ρθω από κάτω,να καταλάβω γιατί.
Μια μεγάλη απορία,γιατί τόσο μίσος?Εγώ στο γέννησα αυτό?
Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008
Παρατηρώντας τη ζωή μου βαλμένη σε κίνδυνο,σε sos λύτρωσης,να χρίζει σωτηρίας.
Κατ'επιλογή μου!
Να μου διεκδικώ επισκευή άμεση και να ζω έτσι.
Σαν εκ του φυσικού ανικανοποίητος.
Με μια πατωμένη ρουτίνα να μου σφαλιαρίζει τα μυαλά.
Να αντικρύζω τον πάτο μου μου και να μην μπορώ να τον τιθασεύσω.
Γιατι απλά έτσι είναι.
Έτσι είμαι.Ετερόφωτος.
Σε μια κλειδωμένη κατάψυξη με παγωμένα μάγουλα.
Να μου σκοταδιάζει η πρόοδος και να μη μπορώ να τη δώ.
Να μη ξέρω που να ψάξω.
Και να φοβάμαι τον κόσμο σου,δεν είσαι μόνος και γιατί να σε χρίσω?
Moy φταίει που δε ξέρω,σε ξέρω και που δε ξέρω πως γεμίζω,αν είμαι μισοάδειος ή μισογεμάτος.
Και τα χω καλά με το λαχνό μου αλλά τελικά όχι με μένα.
"Ψευδαίσθηση ισορροπίας αντί για ομοιοπαθητικά"...
Αφού τα βράδια που μαι μόνος φοβάμαι και να κοιμηθώ.
Πως ζείς?
Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008
Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008
Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008
Και εντάξει,ας είμαι εγώ εδώ και εσύ εκέι απόψε,αλλά αύριο?Ξέρεις πόσο ψυχοφθόρο είναι να πιάνεις περιφερειακό και να μεταναστεύεις μες στην πόλη βραδιάτικα?Πόσο γελοίο είναι να αναγκάζομαι να μοστράρω την αξιοπρέπειά μου ενώ απλά θέλω να κοιμηθώ?Κι ούτε καν μπορώ να περιπαίξω την μοναξιά σου..Δεν μου αγόρασες ποτέ οδοντόβουρτσα για να στην πάρω και να φύγω.
Είναι χαριτωμένοι μωρε οι καυγάδες μας ,αλλά βλέπεις..Το μυαλό μου καεί πολύ βεζίνη.Έχω καμένες φλάντζες.
Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008
Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008
Σάββατο 30 Αυγούστου 2008
Μόλις βγήκα απ'το εργοστάσιό μου και είμαι τόσο καινούριος..Αλλά περιέργως είμαι ταγμένος σε κάτι που μου ανήκει.Αγοράστε κάτι αλλό..
Τρίτη 26 Αυγούστου 2008
Σάββατο 23 Αυγούστου 2008
Κάτι μου δείχνει πως η χτεσινή παράνοια ήταν η τελευταία που μπορεί ν'αντέξει η όποια λογική μου.Και έχασα και πάλι το στόχο μου εξαιτίας μας.Θα πρέπει επιτέλους να μάθω να αφήνω.Και τι περίεργο που νιώθω πως δεν θα το κάνω με λύπη.Μόνο η διαπίστωση της παράλογης εξάρτησης με θλίβει λιγάκι.
Τρίτη 19 Αυγούστου 2008
Σάββατο 16 Αυγούστου 2008
Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008
Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008
Αρέσκομαι με την ζαλισμένη μου επικυριαρχία στην σκέψη..Μερικές φορές δεν χρειάζεται να καταβάλω καν προσπάθεια για να διαφωνίσω ριζικά και να τραυματίσω τον οποιονδήποτε πλησίον μου.Κι αυτό επειδή πολύ απλά ενδόμυχα απεχθάνομαι τους εκλεκτούς συμβίους μου περισσότερο και από τον πρώην κουρέα μου..Και τί τέλειο που είναι να είσαι ο αρχηγός των ηλιθίων που πραγματώνουν την ζωή σου..
Είμαι ο εκ των περιστάσεων απόλυτος και αιώνιος ψεύτης.
Είμαι ένας εγώ που ζει ανάμεσά σας.
Αλλά ίσως ζω όμορφα.
Έχω καλή διάθεση,έχω δυο,τρείς καλές προθέσεις και δεν διεκδικώ ξένα όνειρα.
Και δεν ζητώ κατανόησή.ούτε να εισχωρήσω.
Θέλω απλώς να απεξαρτηθώ από την δύναμή μου να καθορίζω το πρόσιμο των στιγμών μου.
Νομίζω πως χρειάζομαι κάποιον να μου πάρει το τιμόνι και να στρίψει.
Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008
Αντιλαμβάνομαι πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος.Και πόσο δύσκολη πρέπει να είναι και η μάχη με το δικό τους χρόνο.Δε θέλω να τους χάσω και ευτυχώς ακόμα δεν με πληγώνει η εντροπία τους.Κρίμα που δεν είμαι από αυτούς τους γιούς που θα τους πάρουν,για μια τέτοια αφορμή,τηλέφωνο..
Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008
Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008
Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008
Τρίτη 15 Ιουλίου 2008
Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008
Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008
Τρίτη 1 Ιουλίου 2008
Κυριακή 29 Ιουνίου 2008
Να μωρο..Σε φαντάστηκα δίχρωμο και είδα πως δεν είσαι δεμένο και..ο ζωτικός μου χώρος..ξέρεις..
Σάββατο 28 Ιουνίου 2008
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008
Σάββατο 21 Ιουνίου 2008
Γιατί έχω αυτό το πρόβλημα..Είμαι με όλους και είμαι μόνος.Και είναι τόσο ειρωνικό που και σε αυτό είμαι ίδιος με τους άλλους..
Όμως μ'αρέσει που σε αγαπάω τόσο,θα σε θυμάμαι και πάντα,κι ας βλέπουμε το τέλος..Και μη νομίζεις,μ'εκνευρίζει που μας τελειώνει λες και είναι ενα ντεπόζιτο με βενζινη,έτσι ήταν μωράκι μου πάντα και έτσι θα είναι..Είναι κοινό και αυτό για όλους μας..Εσύ κοιτά να με κοιτάς μ αυτά τα μάτια μέχρι να σε παρασύρει η ανάγκη σου,μέχρι να καταλάβεις πως αγάπη θα βρεις και με άλλα χρώματα..Κι όχι μόνο με το σκατί μου..Και ξέρεις τι μωράκι μου?Δεν θα πατήσω ποτέ σε αυτό το μαγαζί,δεν θα αντέξω να σε δω να με ξεπερνάς,δεν είναι υποχρεωτικό να το ζήσω αυτό ψυχή μου..Απλά μωράκι μου,να..γιατί δε μου κλαψες ποτέ?Δε θα σου αρέσει που θα φύγω,θα το δείς,μη μ'αφήσεις ακόμα μωρό μου,ποιος θα σου πάρει τα δάκρυα?
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008
Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008
Κυριακή 1 Ιουνίου 2008
Θα πάω να συνθλίψω όλες τις διψασμένες ψυχές που θα ξεροσταλιάζουν στην σημερινή τελετή.
Θα κερώσω το μαλλάκι μου και θα κρύψω τους μάυρους κύκλους μου πίσω απ'τα rayban γυαλάκια μου.
Θα οδηγήσω εγώ και ανοίγωντας την πόρτα θα αποκαλλέσω τον μπαμπά μου Γιώργο.
Θα γεμίσω το πιάτο μου μόνο με τυριά.
Θα βρω πεζούλι με κάκτο και άποψη για να ακουμπήσω.
Θα παρατήσω το σόι μου και θα γαιδεύω γάτες.
Θα πετάξω την χαρτοπετσέτα μου στον μακρινότερο τενεκέ.
Θα γεμίσω το πορτοφόλι μου με δικηγορικές κάρτες και θα τις μοιράζω μαζι με καπότες.
Θα γράψω πέντε γραμμές είτε θέλω είτε όχι.
Γιατί η ώρα είναι 6 παρά.
Σήμερα διαφαίνεται μια δύσκολη μέρα και θα'ναι σχεδόν απίθανο να ξαναβρώ χρόνο να αυτοπυροβοληθώ.
Ας φάω για πρωινό λίγα απ'τα πολυβιταμινούχα σκατά του μυαλού μου,λοιπόν.
Το εγώ μου,άλλωστε, έχει περισσότερες ζωές και απο μια γάτα..δεν έχω ανάγκη εγώ..
Τρίτη 27 Μαΐου 2008
Σάββατο 3 Μαΐου 2008
Τετάρτη 30 Απριλίου 2008
Θέλω να δω μέχρι πότε θα αντιδρώ υγιώς με όλο αυτό εδώ το συνοθίλευμα αποθυμένων.Μέχρι πότε θα με λυτρώνει η μουσική και η ψωνίστική μου φύση.Χώρια που έχει αρχίσει ήδη να με τρομάζει η απερίσκεπτη αλκοολική μου ειλικρίνια.Και σιχαίνομαι που με πιάνουν και οι νευραλγίες μου
Δευτέρα 28 Απριλίου 2008
Παρασκευή 25 Απριλίου 2008
Δεν είναι ότι πιο ειρωνικό να μου δείχνεις πως δεν πάχυνες και γω να μην επιτρέπεται να αγγίξω το δέρμα σου?Δεν είναι άδικο να καταπνίγω αυτήν την έλξη σε εναλλακτικές?
Σάββατο 19 Απριλίου 2008
Πέμπτη 17 Απριλίου 2008
Τετάρτη 16 Απριλίου 2008
Στο μωρό μου αρέσουν οι βόλτες στην αγορά,η δίαιτα,τα κορν φλέικς και σιχαίνεται τα φαρδιά μου ρούχα.Θα ήθελε να μην είχα κοιλίτσα,να είχα κάνει εμφύτευση στο πηγούνι και να ήμουν λίγο πιο βίαιος στο κρεβάτι.Το μωράκι μου έχει ανάγκη από δωράκια και του αρέσει να μαλώνουμε όταν βγαίνουμε έξω μόνοι μας. Το μωράκι μου όλο ξεχνάει να μου πάρει μια οδοντόβουρτσα και δεν μου αλλάζει ποτέ πετσέτα στο μπάνιο.
Στο μωρό μου δεν αρέσει να χάνει μαθήματα για μένα.Ούτε να πουλάει τους φίλους του για μένα. Το μωρό μου αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικο και να με αφήσει για έξι μήνες μόνο.Του αρέσει να αλλάζει την ημερομηνία αναχώρησής από την αγκαλίά μου και να με αφήνει νωρίτερα για να κάνει έκπληξη στη μαμά του.Του αρέσει να αλλάζει τελευταία στιγμή την ημερομηνία επιστροφής του και να'ρχεται μέρες μετά.
Στο μωρό μου δεν αρέσει να ακούμε τη μουσική μου μαζί και δεν συμπαθεί τους φίλους μου.Δεν του αρέσει να βλέπουμε ταινίες και πάντα μου κάνει έρωτα αφού τελειώσουν τα βραδυνά του σίριαλ.Το μωράκι μου δεν βάζει κάρτα στο κινητό ακόμα κι όταν το ζητάω επίμονα και μου κάνει αναπάντητη για να το πάρω εγώ όταν κρατάω μούτρα.Στο μωράκι μου αρέσει να τσατίζεται ακόμα και με τα πιο ασήμαντα πράγματα.
Στο μωράκι μου αρέσει που ροχαλίζω
Τρίτη 8 Απριλίου 2008
Όλοι κάνουν λάθη.Όλοι άφησαν τους λάθος ανθρώπους να φύγουν.Όλοι έχουν στιγμές αδυναμίας.Κανείς δε ξέρει να κυνηγάει με το σωστό τρόπο τον σωστό άνθρωπο.Αφού..δε γνωριζόμαστε..
Δευτέρα 7 Απριλίου 2008
Παρασκευή 4 Απριλίου 2008
Διαθέτω έναν εκνευρισμό, διότι το γραπτό μου αυτό φορά παραλλαγή και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό μέσα σ'ένα δάσος κωνοφόρων.
Παρ'όλα αυτά τραυματίζω τη ροή του στυλού μου στις ίνες του κωλόχαρτου και νιώθω την ιερότητα της ανορθωτικής μου τέχνης.
Τρίτη 1 Απριλίου 2008
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008
Κυριακή 9 Μαρτίου 2008
Στις δύσεις μου,κάθομαι και βλέπω για να ζηλέψω τα χρώματα.Και αυτή η εικόνα,είναι η ηρεμία που ανέχομαι.Που μετά από λίγο θα πνιγεί στον εγωισμό για λίγη συντροφιά και έρωτα.Πόσες φορές τα ξαναείδα,συνεχόμενες?Πόσο απλά συνηθίζεις τις ουσίες αν είσαι μόνος..
Το βράδυ θα ξαναπαίξω το παιχνίδι που μ εξαφανίζει,που με βγάζει απών.Για να ξορκίσω τον εγωισμό που θα συναντήσω και άυριο.
Στις νύχτες μου θα δω τις μέρες μου.
Μερικές φορές είναι δύσκολο να νοιώθεις και τα μάτια μου συνέχισαν να βλέπουν.Έβγαλα τα ρούχα μου και μαγείρεψα.Τηλεφώνησα σ'ένα φίλο μου και του είπα πως δε θέλω.Και γέμιση ήταν η ικανοποίηση της ζωτικής μου επιθυμίας.
Δε χρειάστηκε να ξημερώσω για να κερδίσω.Ούτε να παίξω για να πλουτίσω το αίμα μου.Στο βάθος,το μεγαλύτερο θέλω μου με ήθελε μόνο.Και δεν κατάλαβα αν όλα αυτά ήταν χειροπέδες ή φωτιά για το τσιγάρο μου.Ένιωσα τον εθισμό μου στην νικοτίνη και το οξυγόνο,τον εθισμό μου στο σώμα μου.Ο Μεσσαίωνάς μου ήταν φως και μασκάρεμα.Ύστερα πίστεψα πως ήταν μίσος άλλων,πως βαριέμαι.Ύστερα πίστεψα πως έχω δύο πόδια κι αφή.Και πως δεν είμαι σε θέση..
Και ξάφνου νά σου το μούδιασμα..Αλλά το καλό το μούδιασμα..ξέρεις..Του βλέμματος..το σοκ..το ξαφνικό..το αναπάντεχο..Και μετά αναρωτιέσαι,είσαι εσύ?Και τι θα κάνεις?Θα φύγεις και εσύ?Όχι πως έμεινες ποτέ αλλά κάτσε..Νομίζω-ή μάλλον θέλω να νομίζω-πως ίσως θα το χες και σύ ανάγκη.Και είναι τρομακτικό ,αλλά νιώθω πως θα μπορούσα να σε ερωτευτώ την επόμενη φορά που θα σ έβλεπα.(Ναι για σένα είναι)(Και ναι,βαρέθηκα την ανθρώπινη μαλακία εδώ μέσα και δε με νοιάζει αν το ξέρεις)
Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008
Και έμμεσα τον εαυτό μου,για τις υπέροχες και πηγαίας έμπνευσης επιλογές μου...
Και αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να μεταμορφώνονται σε κάμπιες όταν έρχεται η ώρα της επαφής και της γνωριμίας.
Και η απάντηση ¨φόβος" μου δημιουργεί αναγούλες γιατί η ζωή είναι μικρή.
Και είναι ότι πιο θλιβερό ,το ματαιόδοξο αυτού του αναδυώμενου προσωπείου,γιατί χρωματίζει με σκατί τις στιγμές και εξαφανίζει την οποιαδήποτε ελπίδα λύτρωσης.
Από την άλλη,ίσως είναι ξεκάθαρο πια πως η ανάγκη είναι το χειρότερο καρκίνωμα όλων...
Και γι αυτο βαφτίζεται θεός και λυτρωτής ο οποισδήποτε διαφορετικός και γι αυτό μόνο το άγνωστο έχει ξεμείνει πια για να αξιώνει τον τίτλο του μαγικού.
Ειλικρινά μισώ την μικρότητα και μισώ και όσους με ανάγκασαν να πιστέψω ότι το χρωματιστό,για να μείνει χρωματιστό,μας θέλει σε απόσταση.
Κοίτα που όμως παρ όλα αυτά συνεχίζω να πιστέυω πως είσαι η μόνη μου ελπίδα,κι ας κρύβεσαι πίσω απο 10 σειρές.
Κι ας φοβάσαι να με φέρεις κοντά.
Τρίτη 4 Μαρτίου 2008
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008
Πραγματικά δεν είναι τίποτα..Η υπερδιέγερση σκέψεων μπορεί να προκύψει από το άγχος,την ανασφάλεια,την μεγάλη ανάγκη και την κατανάλωση αλκοόλ σε λάθος χωροχρονικό ορίζοντα.Ένα ψίγμα έρωτος-μονοπλέυρως ανώριμου-μπορεί να προσδόσει εκρηκτική διάσταση σ' ένα αλαζονικό βράδυ αυπνίας σου και να σε οδηγήσει στο να καπνίζεις 5 η ώρα το πρωί τσιγάρα στο μπαλκόνι σου.Τουλάχιστον όμως,θα χεις την ευκαιρία να δεις-μετά από χρόνια συμβιβασμένου ύπνου-τον ήλιο να ανατέλει και τότε,αφου διαπιστώσεις το φτιαχτό του είναι σου,θα σβύσεις το τσιγάρο,ο οργανισμός θα σε βάλει σε safe mode και θα ξυπνήσεις μετά το μεσημέρι με ένα αίσθημα ότι αδίκησες τη μέρα σου.