Στις μέρες και στις νύχτες μου είμαι μόνος.Κι όσο περνούν κυκλικά οι ώρες μου, φεύγει και ο εαυτός μου.Μένω εγώ και φεύγει o εαυτός μου.Όλα ζητούν μια κουβέντα αλλά εγώ ζητώ μια αφορμή.

Στις δύσεις μου,κάθομαι και βλέπω για να ζηλέψω τα χρώματα.Και αυτή η εικόνα,είναι η ηρεμία που ανέχομαι.Που μετά από λίγο θα πνιγεί στον εγωισμό για λίγη συντροφιά και έρωτα.Πόσες φορές τα ξαναείδα,συνεχόμενες?Πόσο απλά συνηθίζεις τις ουσίες αν είσαι μόνος..

Το βράδυ θα ξαναπαίξω το παιχνίδι που μ εξαφανίζει,που με βγάζει απών.Για να ξορκίσω τον εγωισμό που θα συναντήσω και άυριο.

Στις νύχτες μου θα δω τις μέρες μου.