θα εξαφανιστείς κι άλλο?

Τι νομίζετε πως είστε όλοι?Οι επικυρίαρχοι της ζωής?Δε βλέπετε πως έχετε σκατώσει τις ζωές σας?Και απο πού και ως που δικαιούστε να κρίνετε ?Με ποιά δικαιολογία επιτρέπετε στο εγώ σας να εισαβάλει και να καταρακώσει την ζωή του οποιουδήποτε ηλίθιου?Ειστε ανώτεροι μόνο και μόνο επειδή αντιλαμβάνεστε?Και που καταβαραρθρώθηκε η εκτιμητέα ανθρωπιά σας?Νομίζεις πως έχεις καταφέρει κάτι με την ανοιχτομυαλιά σου?Ζύγισε την ηλίθια ζωή του και την σπιρτώζα δικιά σου και έλα να μου πείς ποιά είναι η ουσία σου.

Με πέταξες σαν να μην ήμουν.Τιμωρώ τον εαυτό μου βλέποντας τις υπέροχες φωτογραφίες σου.Κολυμπάω τις ανάγκες που μου γέννησες σε κάτι που βρωμά σάπιο μούστο.Νιώθω πιό άδειος από ποτέ μόνο και μόνο επειδή δεν μπόρεσα να κατακτήσω.Αγανακτώ που δεν μου επιτρέπεται πια να γευτώ.Να πας να γαμηθείς και συ και το τέλειο κορμί σου.Σου εύχομαι να δοκιμάσεις, να εθιστείς και να μη βρίσκεις.Σου εύχομαι να γυρίσεις και να είμαι εδώ.Και θέλω τα μαστίγιά μου πίσω.

Είσαι κάπου εδώ αλλά δε μου μιλάς.Κι έτσι μιλάω μόνος μου.Δεν είναι θετικό αυτό για κανέναν..Για αυτό σου λέω..Να μετρήσω έως το 10 και να βγεις..?Δε θέλω να κάνεις πολλά..Μόνο να μου πείς να σκάσω.Και αν μπορείς να μ αγκαλιάσεις για μια στιγμή,να μου πείς πως δήθεν μ'αγαπάς και ,αν δε σε πειράζει,να περιμένεις λιγάκι να με πάρει ο ύπνος.

Σοκοφρέτα και γάλα..τί τέλεια στιγμή..Είμαι όλη τη μέρα έξω,την είχα όντως ανάγκη αυτήν την γεύση και αυτήν την απομόνωση..Νομίζω πως πλέον θα μπορέσω να κάνω και έναν απ' αυτούς τους γλυκούς ύπνους.Και δεν θα τα χρειαστώ και τα τηλέφωνα δίπλα μου,μόνο τον ανεμιστήρα θ'αφήσω ανοιχτό.Στο ένα.

Εντάξει,δεν ήταν δυνατόν να μη με εγκλωβίσεις..Μόνο τυφλός δεν θα διέκρινε την ομορφιά σου.Πόσο μάλλον εγώ που την ψηλάφισα και την γέμισα με σάλια.Και ήταν αναμενόμενη και η μετέπειτα εγκατάλειψή μου αλλα να,δεν δίνω δεκάρα..Βλέπεις,είναι σοκαριστική η όποια επαφή με την τελειότητα,όμως εγώ έχω μάθει να ικανοποιούμαι θεοποιώντας ελλατώματα.Γι'αυτό και σ'ευχαριστώ που έφυγες νωρίς..Δε νομίζω να'χες την υπομονή να με βλέπεις να ψάχνω στο δέρμα σου για την άστοχη ελιά..Και φαντάζεσαι να χρειαζόταν να υπομένεις και το ψιλάφισμά μου στα μυαλά σου?Αυτό βέβαια δε θα μου το επέτρεπες..Δεν πολυμοιάζεις με άνθρωπος που θα συμβιβαζόταν με την ήττα..

Τρομάζω τον κόσμο...χαχα..Τρομάζω τον κόσμο..

Δεν νομίζω να σε όρισε κανένας βασίλισσα στην κοινή μας αυτή ιστορία..Και στο λέω αυτό γιατί και γω δεν προθυμοποιούμαι να κάνω τα ίδια χρόνια λάθη και στον όποιον τωρινό και παρ' ολίγον θρίαμβό μου.Άς επιλέξεις με την βλακώδη αθωότητά σου να κατακτήσεις τα εδάφη σου διαμέσω της εγωιστικής και αλαζονικής αδιαφορίας σου..Πίστεψέ με,και πάλι δεν διατίθεμαι να σε κοιτάξω σαν παγόνι.Άσε που και 'γω δεν την μπορώ άλλο την ζωώδη φύση μου,το βαρέθηκα αυτό το θέατρο του παραλόγου.Νιώθω πιο έτοιμος από ποτέ να σου παραχωρήσω τον τίτλο της "χαμένης μου ευκαιρίας".Και ξέρω που θα χρειαστεί μετά να ψάξω για να την βρω την άκρη μου.Έστω και χωρίς την παρουσία του αρεσκόμενου προς επίδειξην και αιματοκύλιση πανέμορφου-κατα τ'άλλα-εαυτού σου.Δεν είμαι εδώ για να παίζω,το καταλαβαίνεις?Έχω αρκετά στο κεφάλι μου.Τόσα ώστε να μην υπερθεματίζω τη μοναξιά μου.

Μου πρέπει και πίνω με το ζόρι σήμερα.Γιατί με έπιασα να βγάζω μια κραυγή αγωνίας πριν από λίγο.Και δεν μου επιτρέπω κι άλλη αδυναμία για σήμερα.Τουλάχιστον κατάφερα και γνώρισα ένα τραγούδι,ας μη γίνομαι γκρινιάρης..Άλλωστε δεν μου ταιριάζει και αυτή η βιασύνη,θα πρέπει να το χάψω επιτέλους.Και δεν είναι η ώρα τώρα να σκεφτώ τi ζωή με περιμένει.Έχω ένα βράδυ να βγάλω μπροστά μου..Άσε που μας τελείωσε το παρόν γι'άπόψε..Άυριο πάλι..Γιατί να περιμένω κι άλλο να χτυπήσει το τηλεφωνο?Γιατί να περιμένω να είναι το μώρό μου?Βαριέμαι και να ντύνομαι τέτοια ώρα .Θα θέλει θάλασσα.Κι άμα ξεχαστώ και περάσει η ώρα?

Γιατί νιώθω πως ξαφνικά έχω γίνει ο πιό απαιτητικός άνθρωπος του κόσμου..?Γιατι δεν διαθέτω την πολυτέλεια της υπεροψίας στα τυχερά..?Για ποιό λόγο έχω καταστεί ζήτουλας θαυμασμού και επιβεβαίωσης..?Γιατί τρέχω και σφηνώνω τον εαυτό μου στις όποιες τρύπες μου ανοιχθούν..?Για ποιό λόγο δεν μπορώ να κρατήσω τα κουλά μου μακριά απ το τηλέφωνο..?Για ποιό λόγο εμφανίζω σημάδια λύσσας μετά απ΄το πρωινό μου ξύπνημα..?Γιατί διεκδικώ προβάλλοντας τα αρνητικά μου..?Γιατί δεν μπορώ να αφεθώ σε μια στιγμή ελευθεριότητας..?Γιατί δεν μπορώ να παρατήσω τα μυαλά μου στην ντουλάπα πριν απο μία επαφή..?Γιατί τρομάζω τον κόσμο..?