Με τα μικρά σου δάχτυλα
δίνεις λίγη ώθηση σε αυτόν τον κόσμο

Αν κοιτάξεις πίσω σου
Ξεσηκωμένοι γέροι διασωληνωμένοι
Κονβόι από πρεζάκια χωρίς δίφραγκο
Αυτοκτονικοί εν αποτυχία
Και κούτσα κούτσα κι εγώ

Να ακολουθώ και να τρώω μέχρι και τις σιχαμένες ντομάτες μου
γιατί μου άνοιξες καινούριους λογαριασμούς εδώ

Πως έγινα έτσι
Να ζω σα κρυμμένος σκόλικας
Να μ' αγκαλιάζουν όταν οι άλλοι δε κοιτούν
Και να κλείνω τα παντζούρια όταν φιλιέμαι

Δυστυχώς η ζωή μου δε θα'ναι
Κι εγώ θα 'μαι εδώ με το αυτό το πράγμα μες στο κεφάλι μου
Ο ανελεύθερος
Να ευελπιστώ όντας άπραγος
σε κάποιον δικό μου Καταραμένο
Άδοξα
Μέχρι το τέλος