Με τα μικρά σου δάχτυλα
δίνεις λίγη ώθηση σε αυτόν τον κόσμο
Αν κοιτάξεις πίσω σου
Ξεσηκωμένοι γέροι διασωληνωμένοι
Κονβόι από πρεζάκια χωρίς δίφραγκο
Αυτοκτονικοί εν αποτυχία
Και κούτσα κούτσα κι εγώ
Να ακολουθώ και να τρώω μέχρι και τις σιχαμένες ντομάτες μου
γιατί μου άνοιξες καινούριους λογαριασμούς εδώ
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010
Πως έγινα έτσι
Να ζω σα κρυμμένος σκόλικας
Να μ' αγκαλιάζουν όταν οι άλλοι δε κοιτούν
Και να κλείνω τα παντζούρια όταν φιλιέμαι
Δυστυχώς η ζωή μου δε θα'ναι
Κι εγώ θα 'μαι εδώ με το αυτό το πράγμα μες στο κεφάλι μου
Ο ανελεύθερος
Να ευελπιστώ όντας άπραγος
σε κάποιον δικό μου Καταραμένο
Άδοξα
Μέχρι το τέλος
Να ζω σα κρυμμένος σκόλικας
Να μ' αγκαλιάζουν όταν οι άλλοι δε κοιτούν
Και να κλείνω τα παντζούρια όταν φιλιέμαι
Δυστυχώς η ζωή μου δε θα'ναι
Κι εγώ θα 'μαι εδώ με το αυτό το πράγμα μες στο κεφάλι μου
Ο ανελεύθερος
Να ευελπιστώ όντας άπραγος
σε κάποιον δικό μου Καταραμένο
Άδοξα
Μέχρι το τέλος
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)