Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Γι' αυτά που μου έπονται,την ευθύνη την έχω εγώ
Και δεν μετανιώνω για αυτούς που το' σκασαν
Νιώθω απλά ηττημένος ,γιατι δεν τους διαολοέστειλα ακόμα

Ζηλεύω όμως το θάρρος τους
Που φοράνε φουστάνια για να μη νιώθει μόνος κάποιος άλλος
Που κυνηγάνε ένα όνειρο που είναι πιο κατουρημένο κι απ τα δικά μου

Δεν θα μ' έκανε καλύτερο άνθρωπο μια ξένη κουλτούρα
Ούτε ένα συγγνώμη
Το "ηθικόν" που μου εμφυτεύτηκε θα με δοξάσει
Να το δεις..

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Τώρα πρέπει απλά να γίνω διάσημος

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

Για όλα φταίνε αυτοί οι μικρόι φασίστες που επικύρηξαν την συμβατότητά μας
Που μας κοιτούν στα μάτια αλλά δε μας βλέπουν
Οι έχοντες έναν ιερό σκοπό να μας μουδιάσουν.

Και τα 'χουν καταφέρει
Ξερνάμε μικρότητα

Όταν κάποιος γίνει σαν κ εμένα, κουβαλάει αυτό το κάτι σα μίσος
Ψάχνει ευαγγελιστές ανθρώπους
Αποκτά πίστη στη διαφορετικότητα-στην ποια?
Ανατριχίαζει κι απορεί με περίφανα very liberal
Εφευρίσκει την βλακεία για να παραμείνει λογικός,γιατί δεν μπορεί να εξηγήσει
Αναρωτιέται που ξέφυγαν τα πράγματα και δεν το πήρε πρέφα

Και πτωματοποιείται
Τους βλέπει να ορίζουν κι απλά αντιλαμβάνεται
Τελικά αυτό ειναι συμβιβασμός ε?
Το να αντιλαμβάνεσαι ένα ψέμμα
Kαι να κλοτσάς ενστικτωδώς το σκύλο σου

Ο Γιάννης μου το'πε
Όλη η ιστορία είναι για να πουληθείς
Κι εγώ απλά πρέπει να βρώ εγγόνια να πυροβολώ με τις εφηβείες και τις αφίσες μου

Και οι γουρλωμένοι μου το 'παν
Πως το σπουδαιότερο πράγμα είναι η αγάπη
Και την ξεχειλώνω χρόνια τώρα
Μπάς και καλυφθεί αυτή η πτωματίλα

Αλλά δεν μπορείς να γκαρίζεις μέσα απο τη φάκα
Είναι το καινούριο σου σπίτι
Κι είμαι ο γείτονας που δεν έχει γερή στύση
Που θέλει να γεμίσει αλάτια η μούρη του
Και που μόνο μια γέννα θα του δείξει πως η ζωή είναι δώρο