Να περπατήσεις στην Αχαρνών και στη Φυλής μεσάνυχτα
Να νιώσεις ζωντανός,να τεστάρεις τις αισθήσεις σου
Ν'αφήσεις το φόβο να σου αλλάζει πεζοδρόμια και να σου βάζει βήματα στ'αυτιά
Σιγά σιγά θα σε κάνει θρήσκο όλο αυτό
Μόνο κ μόνο επειδή κλείνει πίσω σου μια πόρτα

-Να γυρίσεις τότε και νικητής να σε εκθέσεις μέσα από τα τζάμια
Να διπλοκλειδώσεις

Και να ξαναπεθάνεις

(για τη μικρή μου)

Στις πέντε το πρωί,σε μια πόλη με άχρηστα φανάρια
Περνώντας από άδειους δρόμους που μυρίζουν αλληλεγγύη
Τους νιώθεις να είναι κάπου εκέι κρυμμένοι
Με τα πρισμένα σου κόκκινα χείλη και το σαλιωμένο πρόσωπο
Και με μια αγνή σκέψη κρέμας κανέλας κι αχνης ζάχαρης
Ανοίγεις το παράθυρο για να μυρίσεις το καμμένο πλαστικό
Και νιώθεις την ανάσα των πλασμάτων που δεν στέγνωσαν ακόμα
να σου αγγίζει το αυτί

Ο σκύλος μου μόλις ήρθε εδώ
Που το μόνο που θέλει είναι να είναι μαζί μου
και θα γαυγίσει οποιονδήποτε πλησιάσει και δε γουστάρει
Έτσι κι εγώ τον αφήνω να μου γλυφει τη μούρη και να με ξυπνάει
Εισπράτοντας ολίγην πρωινή αγάπη
και ανταποδίδωντας όπως του πρέπει

Όταν αυτή η έκρηξη θαλπωρής παύσει και μου κάνω καφέ
Με μπουκώνω με τσιγάρα
Τον μπουκώνω με μια μπάλα
Και κοιταζόμαστε στα μάτια ξέροντας πως κανένας απ τους δυο δε πρόκειται να παραδόσει εύκολα το παιχνίδι του
Συνήθως όμως χάνει

Κι έτσι αρχίζει αισιόδοξα η μέρα μου
Με μια μικρή νίκη κόντρα σε κάποιον που το χαίρεται
Τη μόνη νίκη της ημέρας
Μιας και κάποια στιγμή τελικώς ανοίγω αυτήν την πόρτα
και βγάζω έστω το κεφάλι μου λιγάκι απ'έξω
Κάτι που κάνει ακόμα και τον σκύλο μου να νιώθει απειλή