Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Στο τέλος κανείς δε θέλει μια όμορφη ζωή.
Όλοι θέλουν απλά να ζήσουν ανώδυνα
κάποιες εγγυημένες δεύτερες ευκαιρίες
κι έναν όμορφο τρόπο για να ξερνάνε την ήττα τους

Χτες είδα έναν 50άρη ταρίφα με κοτσίδα και πέτσινο γιλέκο
Ένα γυφτάκι να πουλάει ένα ευρό το αφρολέξ
Κι έναν άνθρωπο να μου αμολάει την γέρικη ψυχή του σ'ένα πιάτο
Είδα πως γίνεται
Πως χρειάζεται λίγο μαγικό φως
Πως έχει τιμή
Και πως αν θες να το δεις να συμβαίνει καθαρά,πληρώνεις πιο πολλά

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Δε νομίζω να διαθέτουν πολλοί την εξαιρετική ικανότητά μου να αποφεύγω να εργασθώ.Μπορώ καθημερινά να σκεφτώ πάνω απο εκατό τεκμηριωμένους λόγους και να προτιμήσω να απουσιάσω απο το κοινωνικό-εργασιακό γίγνεσθαι.Παρα ταύτα οι τύψεις υπάρχουν,δεν εχω αγγίξει δα και την ημιθεοποίησην.Έχοντας όμως συνηθίσει στην ιδέα του ό.τι δε θα 'βγαζα φράγκο και αν δούλευα,ισορροπώ κάπως τον νυχτερινό μου απολογισμό.

Αυτό που τελικώς βιώνω ειναι μια ιδεατή,καθημερινή συναναστροφή με τον εαυτό μου, το οποίο είναι μεν μια δύσκολη υπόθεση,έχει όμως και τα θετικά της.Για παράδειγμα, έχω καταφέρει να κατακτήσω την απόλυτη γνώση του ιδανικού τρόπου γεμίσματος ενός τασακίου.Έχω καταφέρει να δημιουργήσω τον ιδεατό τρόπο αερίσματος σεντονιών .Έχω τελειοποιήσει την κληρονομηθείσα μέθοδο εργονόμικής εναπόθεσης σκατόχαρτων σε μικρό κουβά.

Και δε με λυπάμαι πάντως που δουλεύω τόσο το μυαλό μου.Κι αυτό γιατί νιώθω περίφανος για άλλα μικρά πράγματα.Λόγου χάρη, που μέσα σ'όλη μου αυτή την μάχη με την επιστήμη,έχω σώσει πολλά δέντρα.Η σκόνη στο καθρέφτη του μπάνιου φέυγει και άμα τη φυσήξεις.Και μπορείς να κάνεις γαλλικό και με σουρωτήρι.Το στυλό κάνει την ίδια δουλειά με το μολύβι.
Το σπίρτο επιδέχεται τομής.

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Οι άνθρωποί μου πρέπει να βρίσκονται κάπου εδώ τριγύρω
Έχουν μια ιδιαίτερη μυρωδιά για να τους εντοπίζω
κι όταν πρέπει να με επιβεβαιώσουν το κάνουν από καρδιάς
Όσοι μου λείπουν,συνήθως είναι χαρούμενοι μόνο μακριά μου
κι εγώ είμαι χαρούμενος γι΄αυτούς
Όσοι πάλι δε μου ανήκουν ακόμα, κάνουν τη φωνή μου να σπάει
Σαν μια μυστηριώδης νευρική αντίδραση απέναντι στο εκλεκτό

Όλοι οι άνθρωποί μου υπάρχουν και χωρίς να υπάρχουν σήμερα εδώ
Ακόμη κι αυτοί που εισέπραξαν την άκομψη συμπεριφορά που έχω όταν αποχαιρετώ
Κάποιος μου'χε πει πως από τα μάτια μου φαίνεται πως είμαι καλός άνθρωπος
Προφανώς θα του το 'χε πει κάποιος τρίτος,συγκλονίζοντας την παιδική ψυχή του και θα θέλησε να διαιωνίσει αυτήν την καλοσύνη
Ο στόχος βέβαια επιτεύχθει και το καλό διαιωνίσθει, αλλά όπως φαίνεται μου 'μελε να 'μαι αυτός που θα σπάσει την αλυσίδα της κολακείας
Δεν έτυχε έκτοτε να σουρώσω αρκετά με άγνωστες μούρες
Δε μπόρεσα έκτοτε να κοινωνικοποιηθώ με κάποιον που δεν νιώθει να με κεράσει
Δεν άλλαξε κάποιος έκτοτε τριγύρω

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Δεν αντέχω το στομάχι μου
Το συνέθλιψα μ΄ένα αναξιοπρεπές ποτό
Γιατί δεν είχα ούτε δέκα ευρώ για να πάρω κάτι που να μη μυρίζει σταφύλι

Αλλά θα'ρθούν και οι καλύτερες μέρες
"Όλο αυτό δεν είναι παρά ένα τίποτα μπροστά στη σουρωμένη μου αιωνιότητα"

Κάποιο βράδυ θα μου χαρίσω τα πιο όμορφα αλήθωρα μάτια
Που τελικώς δε θα καταφέρω να τα δω ούτε κι εγώ

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Έχω μέσα μου μια απίστευτη αίσθηση γαλήνης
Γιατί είδα όλους όσους αγαπώ μαζεμένους σ'ένα σπίτι
Να μου πίνουν και να μου γελούν