Τετάρτη 30 Απριλίου 2008

Δες μικρό μου,είναι απλό..Αν δεν αφεθείς στη ζωή τη δική μου,θα αφεθείς στη ζωή κάποιου άλλου.Κι άμα δεν μπορείς να με εμπιστευτείς,θα εμπιστευτείς κάποιον άλλον.Το θέμα είναι ότι θέλει δύο και ότι αυτός που ψάχνεις για να χαρείς θα είναι ο ίδιος βλάκας που θα σε κάνει και να κλάψεις.Όπότε,αμα δεν σου μοιάζω κ γώ για τόσο τσόγλανος ,πάρε το ρίσκο και έλα και δες αν όντως είμαι ή όχι.Θα 'χεις μάθει τουλαχιστον μια αλήθεια για ένα βλάκα.Και θα 'χεις ζήσει και λιγάκι αγάπη.Έχουν ξαναγαπήσει τα λακάκια σου?
"Σ'αρέσει να πονάς και αυτό μου αρέσει σε 'σένα"
"Σα να θέλεις τη ζωή σου βγαλμένη από ερωτικό δράμα"
Κάνω πολύ παρέα τώρα τελευταία με κάτι φωτογραφίες και κάνα δυο τραγουδάκια.Μάλλον νιώθω λιγάκι μόνος,αλλά κι αυτό συνήθως τις ώρες που είμαι κουρασμένος.Φταίει που στερούμαι μορφών που μπόρεσαν και παντρεύτηκαν το ενδιαφέρον μου.Η ίδια ανθρώπινη ιστορία δηλαδή..Η ίδια αποπνυκτική ματαιοδοξία..
Θέλω να δω μέχρι πότε θα αντιδρώ υγιώς με όλο αυτό εδώ το συνοθίλευμα αποθυμένων.Μέχρι πότε θα με λυτρώνει η μουσική και η ψωνίστική μου φύση.Χώρια που έχει αρχίσει ήδη να με τρομάζει η απερίσκεπτη αλκοολική μου ειλικρίνια.Και σιχαίνομαι που με πιάνουν και οι νευραλγίες μου

Δευτέρα 28 Απριλίου 2008

Η διαστροφική πλευρά του εαυτού μου,αρέσκεται στο ρόλο του ανικανοποίητου ταμπελοποιημένου κυνηγού. Η διαστροφική πλευρά του εαυτού μου,αρέσκεται να επιδυκνύει τη θλίψη της απόρριψης στα-επιβιώσαντα της ερωτικής πάλης-θύματα.Η διαστροφική πλευρά του εαυτού μου,ηδονίζεται με την άσκοπη επιμονή στους υπερστολισμένους εκ της ανάγκης στόχους.Η διαστροφική πλευρά του εαυτού μου,δυσκολεύεται να συμβιβαστεί με την αντιερωτική άποψη της.

Παρασκευή 25 Απριλίου 2008

Δεν είναι ότι πιο ειρωνικό να σε έχω απέναντι και να μη μπορώ να σ άγγίξω?Να σε βλέπω και να μη πρέπει να σε κοιτάξω?Να σ'ακούω με ψεύτικη κατανόηση?Να παλεύω να μη σ'ακουμπήσω καταλάθος?Να ελπίζω ενώ εχω χάσει προ πολλού το παιχνίδι?
Δεν είναι ότι πιο ειρωνικό να μου δείχνεις πως δεν πάχυνες και γω να μην επιτρέπεται να αγγίξω το δέρμα σου?Δεν είναι άδικο να καταπνίγω αυτήν την έλξη σε εναλλακτικές?

Σάββατο 19 Απριλίου 2008

Είναι πραγματικά εξευτελιστικό να κυνηγάς ένα σάββατο βράδυ.Προσπάθησα πάρα πολυ να γίνω όμορφος σήμερα και δεν άξιζε να γυρίσω σπίτι τόσο νωρις.Είναι,βέβαια, χαζό που το κυνήγι λαμβάνει χώρα μόνο νυχτερινές ώρες αλλά είναι και μονοδρομική επιλογή...Στο φως της μέρας είμαι πιο ντροπαλός και δεν πίνω αλκοόλ πριν σκοτεινιάσει.

Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Θα πρέπει να γράψω κάτι απλό για να το καταλάβει το μωρό μου.Στο μωρό μου δεν αρέσουν τα πολύπλοκα πράγματα.Το μωρό μου είναι από άλλον πλανήτη και του αρέσει μόνο να γελάει και να του κάνουν τα χατίρια.Το μωρό μου όταν στεναχωριέται πηγαίνει στο μπάνιο και ξερνάει και μετά φοβάται που ζαλίζεται και με παίρνει τηλέφωνο.Του αρέσει να περπατάμε στο δρόμο και να κοιτάει άλλους αντρες γιατί έχει ανάγκη από επιβεβαίωση.

Στο μωρό μου αρέσουν οι βόλτες στην αγορά,η δίαιτα,τα κορν φλέικς και σιχαίνεται τα φαρδιά μου ρούχα.Θα ήθελε να μην είχα κοιλίτσα,να είχα κάνει εμφύτευση στο πηγούνι και να ήμουν λίγο πιο βίαιος στο κρεβάτι.Το μωράκι μου έχει ανάγκη από δωράκια και του αρέσει να μαλώνουμε όταν βγαίνουμε έξω μόνοι μας. Το μωράκι μου όλο ξεχνάει να μου πάρει μια οδοντόβουρτσα και δεν μου αλλάζει ποτέ πετσέτα στο μπάνιο.

Στο μωρό μου δεν αρέσει να χάνει μαθήματα για μένα.Ούτε να πουλάει τους φίλους του για μένα. Το μωρό μου αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικο και να με αφήσει για έξι μήνες μόνο.Του αρέσει να αλλάζει την ημερομηνία αναχώρησής από την αγκαλίά μου και να με αφήνει νωρίτερα για να κάνει έκπληξη στη μαμά του.Του αρέσει να αλλάζει τελευταία στιγμή την ημερομηνία επιστροφής του και να'ρχεται μέρες μετά.

Στο μωρό μου δεν αρέσει να ακούμε τη μουσική μου μαζί και δεν συμπαθεί τους φίλους μου.Δεν του αρέσει να βλέπουμε ταινίες και πάντα μου κάνει έρωτα αφού τελειώσουν τα βραδυνά του σίριαλ.Το μωράκι μου δεν βάζει κάρτα στο κινητό ακόμα κι όταν το ζητάω επίμονα και μου κάνει αναπάντητη για να το πάρω εγώ όταν κρατάω μούτρα.Στο μωράκι μου αρέσει να τσατίζεται ακόμα και με τα πιο ασήμαντα πράγματα.

Στο μωράκι μου αρέσει που ροχαλίζω

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Το σημείο μηδέν..είναι μάλλον εκείνο το σημείο όπου ξαφνικά βρίσκεσαι στην άκρη του χάρτη,σε ένα παρακμιακό καφέ,μόνος αλλά με κόσμο,με μία αξαναγκαστική βραδυνή υποχρέωση να περιμένει,πίνοντας coca cola με καλαμάκι ριγωτό,να ψάχνεις για ένα σημείο επαφής και το μόνο που βρίσκεις να είναι ανασφάλεια..μάλλον είναι η πίσω πλευρά των πραγμάτων αυτή..όπου όλα ξαφνικά αποκτούν ένα συνθετικό ματαιότητας και κάθε ίχνος ελπίδας φεύγει από τη δική σου ζωή και-απ'όσο έχω μάθει- επισκέπτεται τις ζωές άλλων.
Όλοι κάνουν λάθη.Όλοι άφησαν τους λάθος ανθρώπους να φύγουν.Όλοι έχουν στιγμές αδυναμίας.Κανείς δε ξέρει να κυνηγάει με το σωστό τρόπο τον σωστό άνθρωπο.Αφού..δε γνωριζόμαστε..

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Μόλις με έβρισε κάποιος που δε με ξέρει..μου άξιζε..και πριν δύο μέρες με είδε μία τύπισα και το βαλε στα πόδια..ούτε αυτή με ήξερε..το πρωί,ένας φαντάρος με είπε ψυχοπαθή..χτες,ο άνθρωπός μου με αποκάλεσε τρελό..πριν ένα χρόνο,ο κουρέας μου μου είπε ότι χρειάζομαι ψυχίατρο..ο παπαγάλος μου δε μου δίνει σημασία και απορώ γιατι είναι απλά ένα πουλί..οι όμοιοί μου θεωρούν ότι είμαι καμμένο χαρτί και αγευστος..ο διοικητής μου με αντιμετωπίζει σαν κλαδευτήρι και ο βενζινάς μου θέλει να μου σπάσει τα μουτρα για να πάρει τα χρωστούμενα..ο άνθρωπός μου με έχει για σίγουρο και οι φίλοι μου μου λένε πως απλά έχω χάσει το δρόμο μου..
Η συνταγή της δικής μου της ματαιοδοξίας είναι σαν όλες τις άλλες.Συμπεριλαμβάνει την επικυριαρχία ενός μικροφώνου,την μεταθάνατον καταξίωση,το κορμί ενός κολυμβητή και την καλύτερη εηυπηρέτηση στις δημόσιες υπηρεσίες.Προυποθέτει την ύπαρξη μίσους για τους παπαράτσι,τεράστιο αριθμό χριστουγεννιάτικων καρτών,θητεία γραφείου στην αεροπορία και ένα παγκόσμιο ρεκόρ στα 200μ.Προαπαιτεί ξαφνικό πλουτισμό,δυο γαλάζια μάτια και μια βίλλα οργίων.Στα συστατικά δεν χρειάζεται να προστεθεί μια ήδη κατεστραμένη ερωτική ζωη και το κρυφό εσωτερικό μου δράμα.

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Απολαμβάνω τη συνήθεια μου να καπνίζω,με την ίδια ευχαρίστηση που απολαμβάνω να τρώω την καθημερινή μου στρατιωτική βάφλα.
Διαθέτω έναν εκνευρισμό, διότι το γραπτό μου αυτό φορά παραλλαγή και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό μέσα σ'ένα δάσος κωνοφόρων.
Παρ'όλα αυτά τραυματίζω τη ροή του στυλού μου στις ίνες του κωλόχαρτου και νιώθω την ιερότητα της ανορθωτικής μου τέχνης.
Προσπαθώ δύο μέρες τώρα να καταλάβω αν αυτό το ξύλο είναι ερωτογενές ή απλά παιχνιδιάρικο.Και τί όμορφη αποκάλυψη θα ήταν αν πίσω απ'όλα αυτά τα βλέμματα και τον πόνο κρυβόταν η ανάγκη για συνύπαρξη και σαρκική λαγνεία..Αλλά πως ξεθάβεις το αντικοινωνικό απ'το κομπλεξικό?Ή πως ξεπερνάς το φοβικό απ'τον υπερεαυτό σου?..Κι αν υποθέσεις πως είσαι υποχρεωμένος να συμβιβαστείς μ'ένα αναποτελεσματικό βραχυχρόνιο μέλλον,αξίζει να υποστείς ένα αβέβαιο και ανασφαλές χρονοβόρο περίμενε?Κι αν ναι,πώς?Κι αν επιτέλους καταφέρεις και συμβιβαστείς με την αδυναμία εξόρυξης μιας προφορικής αλήθειας,δε θα είναι ειρωνική η μετέπειτα εμμονή σου στην πίστη του τυχαίου και του μοιραίου?

Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Δε θα μπορούσα να γράψω παγκοσμίου βεληνεκούς ερωτικό ποίημα.Μπορώ όμως να ειρωνευτώ με τον πιο τέλειο τρόπο όποιον με πληγώσει.
Δε βγαίνει νόημα.Το καλύτερο που τελικά μπορείς να κάνεις είναι να αφεθείς με τα μούτρα στα ζωικά σου ένστικτα μέχρι να επιτευχθεί η πλήρης αποχαύνωση του ματαιόδοξου εαυτού σου.Η επιλογή-άλλωστε- μιας ηθικά ελιτίστικης άποψης για τη ζωή, θα επιφέρει το ίδιο αποτελέσμα..Γιατι να αποστερηθείς λοιπόν για μονογαμίζοντες ηθικούς λόγους της σεχουαλικής ευχαρίστησης της παρτούζας?... Δεν υπάρχει λόγος..Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ελπίζεις σε μια μεταθανάτια ζωη με αναρχοαυτόνομους προσανατολισμούς..