Μου πρέπει και πίνω με το ζόρι σήμερα.Γιατί με έπιασα να βγάζω μια κραυγή αγωνίας πριν από λίγο.Και δεν μου επιτρέπω κι άλλη αδυναμία για σήμερα.Τουλάχιστον κατάφερα και γνώρισα ένα τραγούδι,ας μη γίνομαι γκρινιάρης..Άλλωστε δεν μου ταιριάζει και αυτή η βιασύνη,θα πρέπει να το χάψω επιτέλους.Και δεν είναι η ώρα τώρα να σκεφτώ τi ζωή με περιμένει.Έχω ένα βράδυ να βγάλω μπροστά μου..Άσε που μας τελείωσε το παρόν γι'άπόψε..Άυριο πάλι..Γιατί να περιμένω κι άλλο να χτυπήσει το τηλεφωνο?Γιατί να περιμένω να είναι το μώρό μου?Βαριέμαι και να ντύνομαι τέτοια ώρα .Θα θέλει θάλασσα.Κι άμα ξεχαστώ και περάσει η ώρα?