Εντάξει,δεν ήταν δυνατόν να μη με εγκλωβίσεις..Μόνο τυφλός δεν θα διέκρινε την ομορφιά σου.Πόσο μάλλον εγώ που την ψηλάφισα και την γέμισα με σάλια.Και ήταν αναμενόμενη και η μετέπειτα εγκατάλειψή μου αλλα να,δεν δίνω δεκάρα..Βλέπεις,είναι σοκαριστική η όποια επαφή με την τελειότητα,όμως εγώ έχω μάθει να ικανοποιούμαι θεοποιώντας ελλατώματα.Γι'αυτό και σ'ευχαριστώ που έφυγες νωρίς..Δε νομίζω να'χες την υπομονή να με βλέπεις να ψάχνω στο δέρμα σου για την άστοχη ελιά..Και φαντάζεσαι να χρειαζόταν να υπομένεις και το ψιλάφισμά μου στα μυαλά σου?Αυτό βέβαια δε θα μου το επέτρεπες..Δεν πολυμοιάζεις με άνθρωπος που θα συμβιβαζόταν με την ήττα..