Και να φανταστείς,νόμιζα ότι είχα ανάγκη από ύπνο.Η μέρα μου ξεκίνησε πολύ νωρίς-για κάποιο λόγο που δεν ξέρω-και δεν φρόντισα ως τώρα να τη γεμίσω με τίποτε αξιόλογο.Το αξιόλογο βέβαια για μένα θα μπορούσε να είναι μόνο κάτι νεόφερτο κι έτσι μάλλον είναι απόλυτα δικαιολογημένη η πρωινή μου μετριότητα..Άλλωστε τί το νεωτερίστικο μπορεί να επιφέρει ένας μαλάκας ταρίφας,ένα κρουασάν και ένας νερουλός γαλλικός καφές σ ένα γειτονικό καφέ?Από την άλλη θα πρέπει να αρχίσω να αναρωτιέμαι για τη συμβιβασμένη μου φύση..Μήπως όλος αυτός ο εφησυχασμός δεν στοχεύει ξεκάθαρα στην πολυαγαπημένη μου ηρεμία?Μήπως κατά βάθος παραείμαι κατατρεγμένος από τα στανταρισμένα και παρελθόντεια συμπεράσματα και τα χω παρατήσει?Ο κανονικός κόσμος μεταμφιέζεται , στολίζεται , αρωματίζεται και κάνει κεφάλι σε οτιδήποτε παραλιακό.Βέβαια,όλες οι ανθρώπινες αντιδράσεις υποθάλπτουν μια ψυχασθένεια.Και μάλλον η δική μου συνεπάγεται και μια εν γένει εγκόσμια απόρριψη..Έτσι να το δεχτώ..