Τα πρωινά μου συνοδευτικά είναι εδώ,7 τσιγάρα.Και μ'αρέσει που δε πλύθηκα,λατρεύω να το κάνω χειρότερο.
Η οικοδομή δίπλα χτίζεται ακόμα,η τηλεόραση είναι τηλεόραση.
Δε θα βγώ.Και να με πάρεις τηλεφωνο δε θα βγω.
Κι έχω κι αυτήν την αίσθηση πως ένα κομμάτι της λογικής μου είναι σώο..Ωχ,δε μου πρέπει τώρα αυτό..
Παλιά έβλεπα αυτό το όνειρο,με το ασανσέρ που πάει παρακάτω.Σήμερα είδα καρχαρίες κι ένα νεκρό σκυλί.
Μ'αρέσει κι αυτό όμως,μ'αρέσει..
Νομίζω θέλω να αδειάσω μια χρυσή κάρτα στο Μαρινόπουλο και να κοιτάω γείτονες.
Με μάτια "γειά σας,είμαι ο άπλυτος γείτονας!".
Δε θα βγω.
Χτές δεν πέρασα πολύ καλά.
Είχα μαζί μου τέσσερις αναπτήρες..Και 3 ευρώ.
Κι αυτοματοποιημένες διαδρομές.
Δε χρειάζομαι ταξίδι.Θα μ'άρεζε όμως να διαλέγω τι χρώμα δερμάτινα καθίσματα θα του βάλω.
Θα κάνω τον μάγειρα για λίγο και θα το σκεφτώ
Και δε θα ξημερώσει δύσκολα αύριο,και τ' απόγευμα νυχτώνει νωρίς.Ευτυχώς.