Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Μ'αρέσουν τα μεγάλα αμερικάνικα φορτηγά,το σπίτι στον καταρράκτη,οι πράσινες λάμπες βιβλιοθήκης,τα v.i.p. εισητήρια,τα κότερα και τα λεφτά των άλλων.
Κι αυτό το λέω, για την περίπτωση που θελήσει κανείς να μου πάρει κάποιο δώρο.
Αν πάλι προτιμά,μπορεί να στείλει βίντεο με την υποψηφιότητά μου στο home extreme makeover.
Έχω άλλωστε προσφέρει πάρα πολλά στους συνανθρώπους μου και είμαι γνωστός στη γειτονιά για τις αγαθοεργίες μου
Στα μάτια κάποιων εξ αυτών διακρίνω καθημερινά έναν κάποιο θαυμασμό-ακούω λόγια πίσω απ την πλάτη μου-εισπράττω γλυκανάλατες καλημέρες.
Όταν βγαίνω έξω,κάποιες γριές μου φιλούν το χέρι. Και τα σκυλιά της Χαριλάου δε κατουράν στις ζάντες μου.
Όπως κι αν έχει και δίχως να ξέρω αν το ίδιο ενιωθε και η Μαρία Τερέζα,επουδενί δε νιώθω πως επέτυχα την πλήρωσή μου.
Μάλλον γιατι έχω αυτά τα μοναχικά βράδια και αδυνατώ να απαλλαχτώ απο την ρουτίνα του αυνανισμού.
Κι επειδή τρώω διαρκώς delivery

Δεν υπάρχουν σχόλια: