Δεν είναι ότι πιο ειρωνικό να σε έχω απέναντι και να μη μπορώ να σ άγγίξω?Να σε βλέπω και να μη πρέπει να σε κοιτάξω?Να σ'ακούω με ψεύτικη κατανόηση?Να παλεύω να μη σ'ακουμπήσω καταλάθος?Να ελπίζω ενώ εχω χάσει προ πολλού το παιχνίδι?
Δεν είναι ότι πιο ειρωνικό να μου δείχνεις πως δεν πάχυνες και γω να μην επιτρέπεται να αγγίξω το δέρμα σου?Δεν είναι άδικο να καταπνίγω αυτήν την έλξη σε εναλλακτικές?