Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Αραιά και που κάποιος πεθαίνει
έτσι ακραία - βιολογικά
Κι όταν δεν, τότε συμβιώνω με συστήματα σε αποσύνθεση
άλλωτε χαριτωμένη - μα κυρίως θλιβερή

Όταν μου πεθάνεις
θα συμβιβαστώ με τα τσιγάρα μου
Και θα πλακώσω τρία τέσσερα ηρεμιστικά
για να μη μου τρέμουν η γή και τα πόδια

Οι φίλοι μου θα ξαναεμφανιστούν
και θα μ'αφήσουν να διαλέξω έναν που θ' άγαπώ όσο εσένα
Για να μου κάνει κάποια χαζά αστεία
και να μη μ'αφήσει να κοιμηθώ μόνος

Τη μέρα που θα σε κρύψουνε
Και θα σε βάλουνε ν' ακολουθήσεις Τη ρέγουλα
Θα πάψω ν' αγαπώ έτσι ανεύθυνα
Και θ' αφήσω εδώ πάνω μια φωτογραφία σου να μου τεστάρει τον καιρό

Δεν υπάρχουν σχόλια: