Αυτό το χέρι δεν ειμαι εγώ,κατά βάθος νιώθω τετράγωνος.
Άλλωστε ποιος άλλος ηλίθιος θα σπαταλούσε έτσι απλόχερα το εν δυνάμει του..
Δεν ορίζομαι ούτε απο μένα τον ίδιο,ούτε να με τρομάξω δεν μπορώ
Μόνο φρικάρω μερικές φορές ,αν μου δώσουν λίγο παραπάνω σημασία.
Αλλά δε κοκκινίζω πια
Κι έχω κι αυτά τα ηλίθια όνειρα, που θα μας γλυτώσουν όλους
Θα μου επιτρέψουν να συνεχίσω να μαι αυτός που είμαι-και δεν είμαι
Μη μου δίνετε δουλειές
Και μη ζητάτε
Η θάλασσα πως είναι?
Κι εκείνη η σκέψη,για τους τέσσερις ή πέντε,την παραλία?
12 στα 12?
Έχω τον πάντα και δεν σηκώνονται τα μάτια μου
Έχω τον πάντα και δεν μου έπρεπε να τα χα παρατήσει τόσο νωρίς
Δεν είμαι καν 30