Το να αφήνεις πίσω
Δε το μαθαίνεις ποτέ
Είναι πιο εύκολο αν δεν έχει ακουμπίσει παντού
Και πάντα υποθάλπτει μια αίσθηση θνητότητας
Μια οσμή αναγκαίας ρουτίνας

Ξαφνικά οι φίλοι έχουν νόημα

Έχουμε μυαλό,θα πρεπε να είναι πιο εύκολο
Κι όμως είμαστε ζώα
Με υπέρταση ,με αποκομένες μητέρες
Με ένστικτα και συνείδηση
Σε άκαιρο πόλεμο

Ξαφνικά ένας ξένος έχει νόημα