Θα πάρεις στο χέρι τον τενεκέ με τα φάρμακα με τα οποία ξαπλώνεις αγκαλιά τα βράδια και θα 'ρθεις να κοιμηθούμε οι τρεις μας
Φέρε και την ηλίθια πράσινη πυτζάμα σου
Να ξέρεις όμως ,θα κάτσω να με πανικοβάλεις με τον φόβο του θανάτου
σου για λίγη ωρίτσα
Θέλω να μάθω πως είναι να επιβιώνεις επί 24ωρο με τον φόβο μιας ελιάς στο χέρι
Να δω πως καταφέρνεις ταυτόχρονα να μιλάς για έπιπλα και να υποκρύπτεις τη φρίκη για τα ξεραμένα σου λαιμά
Να σε δω να κοιτάς προς την πόρτα γιατι δε ξέρεις αν προτιμάς την κρυμμένη βαλεριάνα στο αρματωμένο σου σπίτι η το σάπιο ροχαλητό μου

Θέλω να 'ρθεις για να δεις πως δεν σαπίζουν τα μυαλά μας εύκολα
Και να σου πουλήσω τη λογική μου πως σου φταίει το φθαρτό -εκεί- πιο κάτω