Είναι γύρω στις 3,5 χιλιάδες.
Πρέπει να μένουν τουλάχιστον άλλες τόσες.
Διεξόδους βλέπω μόνο στον τζόγο και στην αναμονή της αποκάλυψης της κρυφής μου χάρης.
Είμαι ηλίθιος με άλλα λόγια.
Κάποια πράγματα πάντως ακόμα λειτουργούν.
Μου σηκώνεται καταρχην.
Κι έχω και την αίσθηση πως προχτές που περπάτησα εκείνο τον δρόμο ανάποδα παρατηρούσα λεπτομέρειες.
Αυτή η ..."κρυφή" μου σχέση με τα κτίρια.
Μεγάλο ταξίδι.
Να μη ξέρεις αν είσαι ή δεν είσαι μόνος τελικά?
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου