Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Nα 'μαι πάλι εδώ
Αγκαλιά μ'ένα σωρό ημίμετρα
Με κατακτήσεις τινγκαρισμένες από δίψα

Κι έχω αυτό το πρόβλημα..
Ό,τι καταφέρνω,με κερατώνει
Κι είναι κι αυτά τα διαλυμένα πνευμόνια μου..
Η διαρκής αίσθηση της αστοχίας

Δεν έστριψα
Και φταίω εγώ
Προσμένω σα βλάκας τον..τυχερό λαχνό

Δεν θέλω να κουράζω κανέναν με όλα αυτά
Η αποτυχία μου δεν πλασάρεται σαν κέρασμα
Έίναι για ψηλά,για το τελευταίο ράφι
"Μην αγγίζετε"

Δεν υπάρχουν σχόλια: